நீரென்றோ
மேகமென்றோ
உருக்குலைந்து போதலும்
வடிவமற்றிருத்தலும்
உன் அருகாமைகளின்போது
நிகழ்கிறதெனக்கு...
கை நழுவவிருக்கும்
கண்ணாடிக் குவளையென
உடைவதற்கான தருணங்களை
எப்போதும்
எதிர்நோக்கியபடி
இருக்கிறதென் மெளனம்...
என்றாலும்...
உருகுதல்
பொங்குதல்
கரைதல்
காத்திருத்தல்
எல்லாமுமாதல்
இல்லாமல் போதலென
காதலின் எல்லாக் கணங்களிலும்
நம்மிடையே
பெறவும் தரவும் சாத்தியப்படுவது
இந்தக் கவிதைகளேயன்றி
வேறேதுமில்லை!
-- காயத்ரி
சந்தித்த வேளையில்...
Labels: கவிதைகள்