வாய்க்குள் விரல்
துளிரும் எச்சிலில்
ஞான நயாகரா
பிரபஞ்சம் ஒரு சிப்பி
வான்வெளி ஒரு தூசி
மழலை நடையின் முன்
செல்லம் செல்லம்
என்று கொஞ்சி
அட என்னுள்
இருக்கிறது குழந்தை
--- --- --- --- ---
உன்னை தூக்கிக் கொஞ்ச
எங்கோ ஆழத்தில் எடை
இழக்கிறது ஆன்மா
குழந்தைகளுக்கு
தன் விரல்களே கூட
எண்ணி முடிக்காது
விட்டத்தின் வழியே
செங்குத்தாக நிற்கும் நெகிழும்
வைரக்கசங்கள் தூளி
-சத்தியா மோகன்
குழந்தை
Labels: கவிதைகள்