பயணம்

எங்கு ஆரம்பித்ததென்று
தெரியவில்லை என் பயணம்,
தூக்கம் விழித்துப்பார்த்தால்
பசியெடுத்த மழலையாய்
வீறிட்டு அழுதுகொண்டிருந்தேன்

வாழ்க்கையின்
புகைவண்டியொத்ததொரு பயணத்தினூடே
அடுத்தடுத்த நிறுத்தங்களில் ஏறிக்கொண்டு
பக்கத்து இருக்கையில் அமர்ந்தோரெல்லாம்
அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டார்கள்
அண்ணன் எனவும்
மனைவி எனவும்
பிள்ளை எனவும்....
நண்பர்கள் எனவும்....

பயணங்களூடே அன்பும் காதலும்
பரஸ்பரம் பரிமாறப்பட்டாலும்
எனது கடைசி நிறுத்தம் வரை
என்னுடன் யாரும்
துணைக்கு வருவதாய் தெரியவில்லை!

அவரவர் நிறுத்தங்களில்
அவரவர் இறங்கிக்கொள்ள
இறுதி நாளுக்கப்பாலும்
தொடர்கிறது என் பயணம்
நான் பயணித்த வண்டிகூட இல்லாமல்!
--
நட்புடன்,
கோகுலன்.

-நன்றி
செ.நா.. பங்களூர்